SEVERSEN/ ZEHRA YÜCEL
Ey gönül!seversen bir vefalı sev,
Ruhun güzelleğine doyum olmaz.
Kaç bahar düşer ömrüne bilinmez,
Yermeden kalbine koyanı sev.

Sanma ki, baharlar hep sende açar,
Sevginin iklimi güvenden geçer.
Tekkeyi bekleyen çorbayı içer,
Uğrunda canını vereni sev.

Döktüğün yaşları silenin olsun,
Merhamet yaşasın hakikat bulsun.
Çeksende acıyı kıymetin bilsin,
Halinden anlayıp göreni sev.

Özlersin maziyi hep senden kaçar,
Teselli ırmağından sabreden geçer.
Yusuf’ un kuyusundan ölmeyen içer,
Yalansız sözünde duranı sev.

Meyletme dünyanın haram aşına,
Nice belalar gelir insanın başına.
Akıl ermezmiş şu çakalın işine,
Beşerden öncesi Rabbini sev.

Toprağa düşen cemre misali,
Sanki gül ile bülbülün hali.
Arının balında petek misali,
Özünden çağlayan dilini sev.
ZEHRA YÜCEL (03.03.2020)