Gecenin sonsuza açılan

penceresinden sesleniyorum size

ey rabbın uçurumunda dolaşan gölgeler

bakın gözüm açık

gözümde şimdi kayıp sureti yıldızların

yüzüm hala eski bir yüz

ta babil’in lal renkli şaraplarıyla yıkanmış tenimde

..........

ceset yığını bir tarihin gözbebekleriyle bakıyorum

doğup kaybolduğunuz kentlere şimdi

size sesleniyorum

kalbim kırık bir saatin

vuruşları gibi

zamansızlığın çinde

teslim olmuş bir ruh

ama yol kayıp

yol kabaran okyanusların

öfkesinden vurulmuş bir gemiyi

alıp götürdüğü

karanlık bir cizgi

oysa seçenekte tekti belki

ben ve o

nakış nakış dolunayla

işlediğiniz yüzünüzde

varlıkla yokluk arasında

birden beliren bir imge

belki istencimiz sadece buydu

ışıkların suçları örttüğü gecelerde
.....

ben yine kenti

çok uzaklardan kuşatan adam

size sesleniyorum

suçtunuz sadece suç

ne zamanı belli

ne zamansızlığı

sadece bir leke gibi

birden siliniveren

kaçıştınız

en ağır suçlardanda öte