3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
543
Okunma
Şiirim doğar, sancılı, çığlıksız gecelerimde,
İçim sarsılır, sonrasında depremler kalemimde,
Enkazda bir boşluk bulur saklarım sabrı hecelerde,
Mürekkep, damlar kağıda gözlerimden, sessizliğimde.
Nice uğraş verdim yaşamayı sevmeye gönlümde,
Olmuyor işte insanlığın hevesleriyle ben, aynı kefede,
Dağın zirvesine aşık ruhum çekiliyor bedenden, eteğinde,
Kalkmıyor başıma takılı gözlerim, başına buyruk dikili yerde.
24.02.2020/10:20
Serkan GEBEL
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz