Ağır ağır ilerliyor bulduğu yolda ,
Ve sırtındaki yükün verdiği ağırlıkla ,
İyice bükülen belinin kamburuyla .
Düşmemeye çalışıyor suların dere gibi aktığı ,
Azgelişmiş ülkenin kentinde bu azgın sulara .

Dünyanın yükünü taşıyor yaşarken adeta .
Viran bir evde 11 çocuk yarınından kuşkulu ,
Çatıdan giren yağmurun ıslattığı taban sulu .

Böyle de yaşamların varlığı ,sanata ilham kaynağı olurken ,
Sergideki bu tabloya dünyanın parasını verenler varken ,
Ressamın çizdiği evin , sansürsüz penceresinden bakanlara ,
Bakan şairin hissettiği duygu :
Böyle milyonlarca canlı tabloyu görmezden gelerek ,
Aslında gerçekleri bir resimle kapatıvererek ,
Ve hatta duvarlarını süsleyen ,
İşte insanlık .
Hayatın buruk gerçekleri .
Üretimin varolan çelişkisi .
Hayatların uçurumu .
Ve olduğu gibi kabullenenlerin lanet uyumu .