Yoldan çıkan hiçbir sözcük yoktu ki;
Aşk fakiri
İzotoplardan sarmaladığım yük birimi
Demlendi mizacım ve dertlendi
Aşkın küspesinde teşhir ettim mevsimi.

Bir sağanaktı ki
Reddi güç ve kabulü
Kanaviçeler donandım
Kardığım hecelerde yalanlar savruldu
Bendim savunan ve itham edilen
Küresel mizacında yorgun asrın
Mitolojik yansımaları kabul görüldüğüm
Bir mimari ki
Esefle hapşırdım
Zanları püskürttü yalan mermerlerde kazılı tarihler
Yalın bildim oysaki hayatı
Yâd ettim mazimi.
Yansıyandı düş meclisinden fışkıran
Ne mersiye ne fıskiye
Ölümle örtüşen kafiye.

Lal satırlar edindim
Lav edilendi sevgim.
Sonlandı hasret
Kutsanan aşka rahmet yükleyen melek.
Külüstür beyitlere serildim
Surlarda sakındım gözümü
İstanbul bildim gittiğim her şehri
Her yüzü sen s/andım
Birer ithaf
Maktulü kayıp bir resim
Örtüşen sesimle
Özümsediğim kaybolan hayat ritmimle
Övünendi satırlar
Öykünen benlik bir z/afiyet
Sözcükler ateşten birer kütle.

Gördüm madem:
Görmez olaydım, azizim.
Sevdim ve içimde matem
Gönle açılan bir pencere
Aşkla yorgunluk idi tutuşan.

Bir mıntıka söylemler nazarında
Bir sanduka yiten şairler saklıydı derinde
Göğsüme konan kırlangıç
Yaş bildiğim bir harabe
Elbet akan içine
Azımsanan nasıl bir külfetse.

Kardım yalanları
Azat ettim köpüren dalgaları
Bir mimlendim bir dertlendim ve bir söylendim
Konan her hecede saklıydı kayıp künyem
Sonlanan geceye asıldım
Damarlarımda dolaşan aşk nasıl da sırnaşık
Kambersiz düğün değildi oysa
Saten kumaşı mevsimin
Cilveleşen nice kuş
Sabrımla sınandım durduk yere…
Demedim de Rabbim
Haşa, andıkça sevdamı
Dokunduğum her kareydi ateşin yol olduğu
Yan yana nice hikâye
Ölüm dilendim yok yere.

Sunumunda hikmetin
Sarmalında ömrün
Kopacak kıyamet öncesi kozamdı mezarım
Teşrif eden her duyguya sitemim
Allah katında firar eden ruhum bedenden…