Gidebilirsin tek derdin buysa
Boyun eğecek değilim,
Yalvarmamı bekleme
Güçlü görünmek adetimdir.


Gidebilirsin,
Masada kalsın yine bardağın
Kazağın askıda...
Beni düşünme sen!
Dudaklarım yokluğu da gördüler
Dudaklarım, azla yetinmeyi de bilir.


Kalsaydın şayet demeyi de bilirdim
Ama demeyeceğim
Nasılsa görürüm ellerini taze bir filizde
Güneş doğunca belirir saçların
Kokun, sabahların en güzeli.


Gitmişsin...
Hiç değilse gözlerini bıraksaydın keşke.
Hayat acımasız ve ne kadar kansız varsa
Ateş ediyor zavallı gövdeme
Her gün biraz daha kaybolan insanlığın
Hedef tahtasıyım
Kaçacak yerim yok,
Belki yine ölürdüm ama
Gözlerini bıraksaydın yine de
Bazı şeyler son derece önemlidirler,
Gözlerin var ya hani en koyu rengi kahvenin;
Gözlerin, sığınağımdı benim.


Güçlü görünmek adetimdir
Yalvarmamı bekleme
Boyun eğecek değilim
Tek derdin buymuş, gitmişsin!
Yine de sana ve hayata inat
Dipdiri duruyor umutlarım
Tek noksanım,
Sığınağım...