Ahhh!!
Özlem dolu yüreğimle ahbap yâr 
Pek hoş geldin bana, tenime , gözlerimin tâ içine 

Üstüm başım sen koktuğum sevdam 
Üstüme ser çawa geldin, başıma ser çawa ... 

Hayalimsin; 
Gel bir de huzurum, nefesim ol ...
Tutayım o küçük ellerinden soluksuz öpeyim. 
Seveyim,
Sevgimle bebeğini seven anneyi utandırayım.

Cenneti düşünürken tezatlığından aklına gelen cehennemi seveyim.
Kalmasın sevilmedik bir yerin 
İçinde yüzdüğün deniz, üstüne bastığın kaldırımlar gibi

Titrek bir kuş masumiyetiyle 
Rahibenin itaat yemini altında 
Seni yâr eden tanrıya köle kalayım.

Ahhh ahh ülker yıldızım ! 
Öyle seni mest edecek cümleler sarf edemiyorum; ’’öpüyorum / sana ölüyorum" derim gerisini anla 
n’olursun.
Efsunlu bakıslarinda yok olayım,
Ebediyen uyuya kalayım ,

Ve uyanacaksam da, gün doğmadan gözlerine uyanayım,

Yalnız sana doğmayı ve bir ömür sende kalabilmeyi öğret bana yâr 

Ögret ki ; ziyan olmasın duygularım
Gülümse ki ; gülüşünde bulayım kendimi, 
Sev ki bakışlarında kayıp, güzelliğinle ölmeye razı kalayım.

Sahi sevdiceğim ! 
Ölürsem dünyaya sığmayan bu duygular sığdırılabilir mi bir mezara? 
Korkum o ki ; miras kalacak duygusuzlara....

Hakim özalp