4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
862
Okunma
Bir hazan mevsiminde yapraklarını dökerken aşkımız
Bu derya-ı sinede ne dal kaldı ne yaprak
Yaradan yaraladı beni yaradan yar
Yağmur ince ince çiselerken saçlarıma
Ruhumu tırmalayan bir latif rüzgâr nemlendirdi gözlerimi
Ve damla damla anılar dökülürdü
Acıların son bulduğu toprağa
Her mevsimin bir hazanı varken
Ya Rab! Ya bu dertlerinde bir hazanı yok mu?
Cevap Yaz