Bahçeleri tırpan ile biçerdik
Goruk fındıkları elle seçerdik
Gatığı dikleyip tasla içerdik
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Siyah önlük, beyaz yaka takardık
Ekmek yapmak için fırın yakardık
Taze süt için de inek bakardık
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Kireç badanayla evi boyardık
Yiyeceği tel dolaba koyardık
Bir tas çorba ile evcek doyardık
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Ekmeği bölüp yer, asla dilmezdik
Bilgisayar, tablet nedir bilmezdik
Arkadaş olanı dürtüp, silmezdik
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Söz veren yapar, ne de cayardı
Büyük sever, küçük onu sayardı
Gece gökyüzünden yıldız kayardı
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Alın teri idi kazancın hepsi
Biz ne cipsi yerdik ne kola, pepsi
Börekler pişerdi bir iki tepsi
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Yırtılanı atmaz yapardık yama
Bir naylon kaplardık kırılan cama
Leğenler koyardık akıtan dama
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Kar yağınca kızak ile kayardık
Ağaç yayıklarda yoğurt yayardık
Yoldan geçen araçları sayardık 
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Zengin düşkün yarasını sarardı
Gönüller genişti sokaklar dardı
Bir fincan kahvenin hatırı vardı
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Günaydın geçmişi kaleme aldı
Gün geçtikçe hastalıklar çoğaldı
O eski günlerde her şey doğaldı
Geçmişten her şeyi ne tez unuttuk


Ferhat GÜNAYDIN
Emekli Öğretmen / Şair - Giresun
10 Şubat 2020