Sevdan beni sıtma gibi tutunca
Kestane saçların ardıç kokuyor
Her akşam burnuma sıla tütünce
Kestane saçların ardıç kokuyor

Mevsim bulut bulut hasret taşıyor
Gözler ıslanıyor kirpik üşüyor
Toprağa dört damla yağmur düşüyor
Kestane saçların ardıç kokuyor

Ben yürek bilirim tuttuğum eli
Hasretin geriyor içimde teli
Nefesin sıcacık bir akşam yeli
Kestane saçların ardıç kokuyor

Düşünsem taşınsam biri kırk etsem
Damlayı büyütsem sele gark etsem
Uzakta bir yalnız kadın fark etsem
Kestane saçların ardıç kokuyor

Şu sevdamdır sabır taşını delen
Benden öğrenmiştir sabrı kardelen
Buğusu havaya cemreyle gelen
Kestane saçların ardıç kokuyor

Kölesi topraktan çektiği demin
Çiçeğini sarhoş eden çiğdemin
Gözlerine vurmuş rengi bademin
Kestane saçların ardıç kokuyor

Derdime dermandır saçların senin
Sıcacık yaraya sarılan yenin
Kokusu bebeğe neyse annenin
Kestane saçların ardıç kokuyor

İnsanın mayası topraktan süzme
Çiçeğin kokusu özünden sızma
Hoyratça savurup rüzgarda çözme
Kestane saçların ardıç kokuyor

Ben sevdanın yarım kalmış düşüyüm
Bir turnanın ayrı düşmüş eşiyim
Dağlarda büyüdüm ardıç kuşuyum
Kestane saçların ardıç kokuyor
Z i y a A C A R
08.02.2020/KONYA