AŞK
Gözlere saf gerçek,yüreğe bahar çiçek
Mum ateşe kalp vermiş, ateşde su sönecek

Adem ve Havva ile ilk resmi tanımı
Sanata ,doğaya aşk insana aşk…sunumu

Para tek sözcü keskin gözle elde edinir
Kaba sözler, yalancı cümleyle hançer iner

Yaşanan dip karanlık gecenin uç güneşi
Çıkınca uç daga zor olur yokuş inişi

Yazınca silinmez söz,aynadır kanar gider
İçi bomboş bir yangın en hazin dıram eder

Estikçe eser asır geçse silinmez ateşi
İçtikçe susanır hiç olmaz param satışı

Issız bir çölden rengarenk kalabalık
En Uçsuz bir denizde sanki ender bir balık

Fırtına ile başlar kasırgalı ölüm yar
Unutulmaz an yaşar sonra kabusa döner

Bakmaz kara yağmura rüzgara göğüs versen
Islak kaya içinde kor sisler aş gök ersen

Kitaplarda okunur,görünce tanımlanır,
Asla tanımı yoktur,yaşanınca demlenir

Yaşamı, emaneti , yürekte derin sonsuz
Gönüle, sevinç kırgın yara yaşanmaz onsuz

Kalpte sancısı titrer, göz görür içte inler
Sönmüş küllerinden salıp ölümü dinler

Yaşamda masum günah, olmazlık kadar emin
Kalp Köle olmaz özgür içte titrer hep zemin

Kaç mevsim yaşa iki kişilik çok özeldir
Dert insandan insana taşar bazen ezeldir

Açınca baharı kalp göz erkek dişi güller
Gönül bahçesinde açar öter bülbüller

Isıtır üşütür dert ağlatır yüz güldürür
Sağlık olsunda derken hastalıktan öldürür

Deniz köpük başlatır yaza kışlar karışır
Kumlu çakıldan sancı keskin ipte yarışır

Dere yataktan baraj,nehirden deniz suyu
Ağız da lokma sorgu yok hep çiğnenmez huyu

Ten bedenden çıkar gibi ağıtı çığlık
Umutsuz beyazlıktan karanlığa son ıslık

Gir verir içeri gün ilkbaharda üşümek
Anı sevmek çarçabuk çilesinde el yaşamak

Yıldırım hızıyla şevk başlar yaşandı gitti
Tren vagon sırtında aynı tabutta bitti





(demyanli)İbrahim Özdemir