Bu dünyada en kolay şey, meğer, seveni terk etmekmiş,
Hikayesini öyle yapılandır ki, onca nefreti saklı kalsın,
Hayatın acımasız döngüsünü, ondan fazlaca gördüm,
Etrafına ördüğü duvarında, gizli hisleri, onda kalsın!..

Hayat hiç adil değil, geride bırakılmanın nedir nedeni,
Susup, gülemem, anılarım çalınmış gibi hissediyorum,
Bana düşen kendimle kalmam mı, aşk denen berbatmış,
Bulutları dağılmayan, mutsuz yüzümü kastediyorum!..

Sevdanın sırrı, yüreğe - gönüle girince belli oluyormuş,
Daha yakı cı var mı? Çiğnenip tükürülmüş, yer desin,
Gönlün kimi seveceği hiç belli olmuyor, kader demeli,
Kalbimden kalbine bir yol uzandı, şimdi ne hal desin!..

Aşkın paydası, imkansızı elde etmekmiş bir düşünürsek,
Hayatta en iyi şeyler bedava iken, türlü bedel ödüyorsun,
Aşk yeniyken, hiç başa değmiyormuş, fırtınasından önce,
Başına gelecekleri asla bilmeden, hep böyle seviyorsun!..

Şimdi ne zaman bir düğme ilikle sem, ayakkabı bağlasam,
Hayatta hâlâ öğrenecek çok şeylerin olduğunu anlıyorum,
Hayran olmak, aşık olmak, talihsizliklere de hazır olmak,
Süslü yolu ama, altın alev kumların, sıcağıyla kalıyorum!..

Yarım kalan şeylerin güzelliğinden kimler bahsedebilir,
Ruhun kötü durumu, çok şeyleri alır götürür ömürden,
Ne kabul edersin, ne ret edersin, aynı gök yüzü altında,
Bahtın bu ise, ne hicran, ne hüsran, düşmez gönülden!..

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.