Geçti ömrün bir hoş demi, gönül yine kırık kaldı,
Titrer durur dudağımda, sessiz bir hıçkırık kaldı.
O cânân-ı bî vefanın firkatinden tek yâdigâr
Boynu bükük muhabbetin, lezzeti pek buruk kaldı

Hercaiymiş meğer gönlün, şitâbanmış sefân gibi,
Bir hâtıra oluverdi, çabuk bitti vefân gibi...
Sağnak sağnak yağdırmıştın sevdânı bir tufan gibi;
Ne bir damla, ne bir ümit... Gözlerin pek kurak kaldı....

Dinlediğim, sonu mutlu biten nice masal vardı,
Sevdâlara umut veren, yaşanmış bin misâl vardı,
Saadetin dergâhında, vuslat vardı, visal vardı;
Zâlim kader vermiş hükmü, bana yine firak kaldı...

Ünal Beşkese

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
canan-ı bî vefa....:vefasız sevgli
şitaban.................:gelip geçici
visal.....................:kavuşma
firak.....................:ayrılık