2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
547
Okunma
Şemsiyelerim çarpışıyordu
Gözyaşlarımın buğusunda
Çocuklar gibi ıslatıyordum kirpiklerimi
Sıkıyordum kanayan bileklerimi
Yakiyordum tüm dönüş biletlerimi
Sonbahar havası nede olsa
İyice örtüyordum üzerimi
Açık kalıyordum açıkta
Duracak kalbim sanki oracıkta
Birlestiremiyordum parçaları eksik kaderimi
Şafağı atmayan kara gecelerin şefkat barındırmayan tesellisi oluyordum sancılarım kucakta
Avutuyordum kendimi avunmuyordum oysa
Kendimi kaldırmayı sende başarmıştım birtek
Kör makaslarla saçımın hasatına başladım tek tek
Kazdıkça kırılıyor tırnaklarım bak gülümseyerek
Gel sen sensizliğe alış yaşamaya çalış kolaysa ...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz