Mecnun Leyla için, düşmezdi çöle,
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.
Kerem ile Aslı, çekmezdi çile,
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.

Vazgeçerdi şair, dize, heceden,
Devralmazdı vakti, gündüz, geceden,
Kıvranmazdı hasta, sızı- sancıdan;
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.

Seller inmez idi, kurak toprağa,
Dallar küser idi, çürük yaprağa,
Yollar aşılmazdı, yürek yüreğe;
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.

Karşıma gözlerin, dikilir miydi?
İncili sözlerin, dökülür müydü?
Aklıma nazların, takılır mıydı?
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.

Aşkın ateşinde, yanar mıydım hiç?
Perişan, peşinde, kanar mıydım hiç?
Her köşe başında, anar mıydım hiç?
Unutmak o kadar, kolay olsaydı.

Taşıdığım bu kalp, sanma ki taştır,
Hasretin gözümden, süzülen yaştır,
Unuttum lafının, söylemi boştur;
Unutmak keşke çok, kolay olsaydı.

29.01.2020
Muhittin Alaca