DEPREM DEDİKLERİ (655)

Deprem dedikleri bilinmez afet.
Derinden yaralar canları dostlar.
Bilinmezden gelen erkenci sırat.
Derinden yaralar canları dostlar.

Yaşarken sırattan geçmesi gibi.
Göçmeyen kuşların göçmesi gibi.
Dönüşsüz bir yol da uçması gibi.
Derinden yaralar canları dostlar.

Ne önü bellidir ne de sonrası
Gelişi gidişi anlar arası.
Andan öncesi var, olmaz durası.
Derinden yaralar canları dostlar.

Söz deprem olunca kalpler durulur.
Nice canlarımız candan vurulur.
Kimse hesap vermez boşa sorulur.
Derinden yaralar canları dostlar.

Olmadan evveli çare aranmaz.
Bilim uzmanları sözü dinlenmez.
Devlet ne iş yapar bu da bilinmez.
Derinden yaralar canları dostlar.

Çalışma yok bunca yıldır devlette.
Sorumluluk bile yok hükumette.
Halkımız sabırda hep sükunette.
Derinden yaralar canları dostlar.

Lüzumsuz işlere kaynak ayrılır.
Emir tek bir yerden böyle buyrulur.
Ansızın gelen bu acı duyrulur.
Derinden yaralar canları dostlar.

Sorun idarede bir çalışma yok.
Hepsi laf ebesi söz söyleyen çok.
Felaket gelince göz eyleyen çok.
Derinden yaralar canları dostlar.

Zayi Ozan sende bunun yarası.
Dünya doğum ile ölüm arası.
Sözün bittiği yer, olmuş burası.
Derinden yaralar canları dostlar.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 25-26/01/ 2020 Cts-Pzr
Yayın : 28/01/2020 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1277718/