2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
711
Okunma
ANNE
Yıkıntıların altındayım
Havada ölüm pırıltısı
Ben niye buradayım anne?
Ağladıkça gözlerim büyüyor
Acımın belleği derin,
Bana geri verin çocukluğumu anne.
Üşüyorum anne
Hava buz gibi gözlerim çukura kaçmış
Hep Elazığ’dan mı bu kahır yeli
Her acı yaşadığın izleri taşır yarına
Kimse bilmiyor korkularımı benden başka.
Hadi al beni kucağına anne
Ayrılıktan süzülmüş bir şarkı söyle,
Varsın için için tutsun korkularımın dumanı
Ah... çimeni çiğden şafağıyla emziren Elazığ
Avunsun diye bıraktım çocukluğumu koynuna
Suçum neydi bu uçuk ölüm kapılarında.
Nuri Dağdelen
25.1.2020
5.0
100% (6)
Cevap Yaz