Canım dediğin can, çıkmadan benden
Son bir dileğim var sevdiğim senden
Sen yaşar ben eğer ölürsem önden
Evinin önüne kaz mezarımı

Dünü arar oldum tükendi ferim
Gayri tevekkülüm Mevla’dır kerim
Künyemi derin oy bilinsin yerim
Okunur harflerle yaz mezarımı

Yâd’a yabancıya taşıtma beni
Gözünden uzağa aşırtma beni
Duasız bırakıp üşütme beni
Yüreğinle ısıt buz mezarımı

Şafaklar sökmeden her sabah erden
Yanıma gelmezsen olduğun yerden
Perdeleri açıp bak pencerenden
Buğulu gözlerle süz mezarımı

Düşmana olmayan dosta mı olur
Ölümsüzce seven hasta mı olur
Bayramda mı olur yasta mı olur
Arada bir uğra gez mezarımı

Öptüğüm ellerin kandiller yaksın
Gözünden damlayan karanfil koksun
Dudağın ıslansın rimelin aksın
Kirpiğinle dokun çiz mezarımı

Bilal’ım sevenler can katar cana
Bırakma kendini kıyamam sana
Düşlerine yatıp gelmezsen bana
Dağıt toprağımı boz mezarımı… Bilal KARAMAN