Direniyorum !
Hayata ve sana..
Direniyorum !..
Aynada ki bana..
Kelimeler boğazımda !..
Sen ruhumun ucunda direniyorum susmaya.
Hani !.
Bahçemizde ak güller olacaktı..
Ben oysa direniyorum saçlarımdaki aklara..
Direniyorum !..
Yanlışların içinden doğruları çıkarmaya..
Doğruların içinde ki yanlışları bulmaya..
Direniyorum seni dost görmek için ruhumda..
Olmayışın patlıyor kulaklarımda..
Ne İstanbul sokaklarından sen geçiyorsun..
Ne İstanbul geçiyor senden..
Artık yok ! istanbul karına düşen şalım..
Artık yok, gülüşlerin arasında ki sakarlıklarım..
Hiç sormadın biliyorum..
Aslında ben !..
Direncimi mor salkımlı bağlarda ki..
O nadide kızın gözlerinde ki safiyane bakışlardan alıyorum..
Ah ! O aşk !..
O samimi ihlas..
O halisane bağların üzümünü yediğimizde..
Tadında duyduğumuz şükrü her gönülde hissetmek için direnıyorum../
Tebessümüm saklandı gayretsiz bakışlarında..
Lal ettiğin dilimle hakkı haykırmaya çalışıyorum satırlarımda..
Ne ince dokunuşun ruhuma sır olur..
Ne sevdaya dair yazılmış mektupların..
Sadece dalgalanır ruhumda ulaşamadığım saçların..
Öc alma duası birikir bazen dudaklarımda..
Sonra hatırlarım vicdanımı , kıyamayışım yankılanır dualarımda..
Ömrüm sınamalarımla geçerken apansız..
Aslında her soluğuna muhtaç bir kuş gibi titrerken, taşlar geliyor zamansız..
Evet ,evet taşlara bile direniyorum,
Taş kalbinden bana atılan taşlara bile imreniyorum..
Kırılmış taş vardı cesedinden sıyrılmış ruhunda..
Sen vardı , okuduğun her satırın soluklarında..
Ah ! Yeter diyorum yeter ruhuma kurduğun hegomonya..
Bırak ve çık git direncimi haykırayım dünyaya..
Ben bir ulu çınar istiyorum ulu çınar !
Çınar çökmüşse, gölgesini istemiyorum hayatımda..
Özrümü çok görme bana sen direnmeyi unutunca..
Gölgende silikleşir yüyılların uğultusunda...
Sen neden direnmiyorsun benim kadarda mı cesaretin yok..
Hadi git !..
Bir daha bak aynaya yüzleş kendinle ,yüzleş hesaplarınla ..
Vur hadi !.
Artık vur, yüreğinde vuramadıklarını..
Ah !.. Kaç asırlık bilgelikleri okudun anlayamadın yüreğinin çırpınışlarını..
Ne zormuş yüreğini bulmak yüreğinde kaybolmak..
Arkana attığın hesaplarınla buluşmak..
Ne zormuş birini yüreğinden vururken vurulmak..
Hadi aç !.Bir daha elif be ’yi !
Hadi bir daha oku, defalarca okuduğun ama anlayamadığın Kur’an harflerini..
Hadi aşkla başla , bir daha !..
Ne kar güt ne zarar..
İşte böyle vurulur kelimeler ..
Vurduğun yüreğimden bana yadigar..!..

| Nur Hayat Şuara Şenbalkan