Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
nurhayatsuara
nurhayatsuara

Ey Hüznüme Yâr Bellediğim

Yorum

Ey Hüznüme Yâr Bellediğim

( 1 kişi )

0

Yorum

1

Beğeni

5,0

Puan

9333

Okunma

Ey Hüznüme Yâr Bellediğim

Ey Hüznüme Yâr Bellediğim
Sen giderken kırılgan tavrın ruhumda kayboldu.
Sesim... İnciten uzaklığının garipliğinde boğuldu.
Ruhumda dantel dantel ördüğün sevdan yoklukla buluştu.
Tebessümün bir gölge gibi çehremde her an sürur’du.

Ey hüznüme yâr bellediğim,
Sevdasını sevdama eklediğim,
Hani sinelerde derman bekleyen ruhlara aşk olacaktık.
Hani sevdamızı Kaf Dağı’nın zirvesine yazacaktık.
Sonsuzluğa sonsuz sevdalara bir efsanede biz olacaktık.
Gülün kokusundaki aşkı,
Buruk gönüllere zerrelerle taşıyacaktık.

Ey hüznüme yâr bellediğim...
Gel sinende aşkımızı resmedeyim.
Sen aşkın adını unuttuğun; gönlünden attığın gün...
Vefasızlığın semada çınlıyordu,
Sözlerini unutmuştun bütün.
Yâr demek yoldaş demekti; yarıda bırakmamak
Ruhunla canın, canına bir bütün olmak
Bir güle baktığında aynı sevdayı bulmak...
Üzüldüğünde aynı hüznü hücrelerinde duymak
Gayen davan, rotan yürekler,
Hedefin Kelâmullah’ı yaymak.

Ne oldu Ey yâr? Söyle ne oldu?
Bahtına düşen güller mi soldu?
Ağaçtan düşen yaprak misali yitti ümitlerin.
Ümitsizliğinle benim de ruhuma bir çizgi çizdin.
Hani tökezleyecek ama asla vazgeçmeyecektin.
Ey hüznüme yâr bellediğim...
Sevdasını ruhumda tesbih tesbih çektiğim.

Sırrım ruhunda asilleşmiş bir sevdaydı.
Yüreklerimiz duru, ihlâsımız âlemlere âlâ’ydı.
İmanımızla sevgimiz canlara rehber,
Güneşe tutunan ışıklardı.
Yüreğini ısıtan bu aşk,
Meleklerin rükûsunda dalgalanacaktı.

Hadi dost, hadi doğrul! Sen haktasın!
Batılı eriten ruh yine gözlerinde şahlansın.
Tuttuğun elin sıcaklığı yüreğinde vefalaşsın.
Düşsen de... /
Sonsuz hamleyle, tövbeyle Rabbim rahmetiyle yargılasın.

Kalk ve doğrul! Hüznüme yâr bellediğim yâr.
Nice sırlar içinde daha binlerce sır var.
Tut elimi biz ezelde yaptığımız biat ile söz vermiştik.
Tekrar koy başını bu yola,
Unutma kurtuluş İslam’da demiştik.
Yüreğinin nazenin çığlıklarında bulmuştun benliğini...
Kur’an’la sükûnet bulmuştu o an sanki dün gibi...
Allah aşkına unutma Allah’ın seni nasıl sevdiğini.
Rabbim Muhabbetullah’ta birleştirsin yüreklerimizi.
Bizlerin sevdası sonsuza yazılmış.
Anla! Bırakamayız yüreklerimizi.
Bizlerin sevdası sonsuza yazılmış.
Anla! Bırakamayız yüreklerimizi...


| Nur Hayat Şuara

Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Ey hüznüme yâr bellediğim Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Ey hüznüme yâr bellediğim şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ey Hüznüme Yâr Bellediğim şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL