Hakkari ilinde nöbet başında
Şehit oldu Mevlüt yirmi yaşında
Baba adı İdris mezar taşında
Okuyorum ama gel de bana sor

Acı, keder, hüzün bu olsa gerek
Ne akıl dayanır, ne göz ne yürek
Çile tesbihini sabır diyerek
Çekiyorum ama gel de bana sor.

Dün çocuktun daha oynardın oyun
Senin bir başkaydı, mevlüd’üm huyun
Şimdi mezarına, şehadet suyun
Döküyorum ama gel de bana sor.

Gün doğmuş gün batmış niye yarıyor
Her anımı özlem hasret sarıyor
Gözlerim her yerde seni arıyor
Bakıyorum ama gel de bana sor.

Her bayram bir acı çöker içime
Hangi ilaç çare olur acıma
Koyarım resmini hep baş ucuma
Kokluyorum ama gel de bana sor

Bunca uzun zaman geçti üstünden
Azalma olmadı hiç hasretinden
Şefaat muradım şehadetinden
Bekliyorum ama gel de bana sor.

Ne ben dünyadayım, ne dünya bende
Bir ruh taşıyorum sade bedende
Uyanıp odanı her seferinde
Yokluyorum ama gel de bana sor.

Kanlı bereni, kanlı dizliğini
O çok sevdiğin siyah gözlüğünü
Bozkurt armalı gümüş yüzüğünü
Saklıyorum ama gel de bana sor.

Doğaner anlatır benim yerime
Nasıl ateş düşer bu ciğerime
Mevlüd’üm boynumu şu kaderime
Büküyorum ama gel de bana sor.