Yazmak istiyorum
Dolu doluya
Sonra bir kelime bir cumle geliyor
Diğerine takılıyor
Zuleyhanin yusufa mektubu gibi
Bende şöyle seni geçsem belki
Dilim çözülür,belki seni anlatabilirim
Sürekli ağzımda bir sigara
Sürekli dudağımda bir mırıldanma
Sen diye bir dil bulmuşum
Kimsede anlamıyor
Ben konuştukça oysa
Neler neler anlattığımı zannediyorum
Sanırım ki dağlar kül olmuş
Ağaçlar kuşlar hepsi bana kulak kabartmakta
Koca bir mitingde herkes
Hayallerimi hallerimi dinliyor
Veley ki hani bir arpa boyu misali
Sen sen demekten
Karşımda ki beni deli sanıyor
Benim için oysa sen
Başlı başına bir şiirsin mesela
Ama sen diye başlık koyup
Sen diye bir mısra koyup
Nakaratı ve kafiyesi sensen hele
Çocuk tur derler delidir derler
Bir bebek hep aynı ağlar
Derdi başkadır bilmiyorlar
Sen sen geçsem seni
Aklımı karıştırmasan
Kelimelerimi alıp alip bir birine vurmasan
Dünyanın belki de en güzel
Şiirini yazacağım üstelik herkesin anlayabileceği
Çünkü bana sen demek yetiyor...