Saat/1.30 gecenin karanlığı yanı
Başım da kök salmış terk etmiyor
Esrarını taşıyan bir beden ve o
Bedene ait bir çift göz yarım yarım
Bakmaya alıştığımız ay bile çeyrek
Hal de iştahsız mıdır nedir

Göz yuvalarım çapak tanelerinin
Meskeni olmuş üstelik ikinci gece
Uyuyamadım saat/…3.35 ve ben hala
Ayaktayım her nedense köpek sesleri
Sarmıyor dört bir yanı

Geliverişine şarkı söylemiyorlar
Eskisi gibi saat/…5.00 dünya
Aydınlığa hasret kalmış ve nihayet
Saat(6.00) sonrası gün aydınlanıyor

Kaldığın şehir huzurla dolu
Ekmekler kızarıyor ezan sesiyle
Yalnız senin için mi bütün bunlar
Yine başa dönüyorum tekrar
Saatin/1.30 olmasını isterdim
Kederli halimle isterdim dilerdim

Gündüzlere sitem ederdim
Yokluğun da ki yoksun yokluğun da
Saatlerle söyleşirdim ne edeyim
Ne gelir elden ve ya ben yine
Saatime bakardım o da saat/1.30’lu
Yüzün gösteriyor benim odam
Hala soğuk özlemler de kreması
Ne yapsam tükenmiyor sevda
Ocağı sensizlik


İbrahim KANDAMAR
30.01.2007