İçtiğimiz çayın sıcaklığıydı içimizi serinleten
İçtiğimiz çaydı elle tutabildiğimiz nesne
Soğuk su yakıyordu vücudumuzu sahilde

Ne güneşlerin haberi vardı
Ne de dalgaların
Ortalıkta kara bir yılan dolaşıyordu
Sular şırıngayla kafamıza sıkıldığı vakit
Ne bulutun haberi vardı
Ne de su bizi hissedebiliyordu
Van gölünde yüzerken
Deniz bir yorgan gibi bizi örterken
Ne Erçek’teki balıklar görüyordu
Ne de selvi boylu Ağrı Dağı bizi

Karanlık dehlizler aydınlıktı gözümüzde
Biz görebiliyorduk
Karanlık göremiyordu bizi

İçtiğimiz çay su serpiyordu içimize
İçebildiğimiz vakit
Ne çay bardakları görüyordu
Ne de konuştuğumuz insanlar bizi

Biz sevinince kara bulutlar indi başımıza
Sevinç çağımızı unutuverdik
Ne eski anılarımız hatırlar
Ne de coşkunluklarımız bizi
Onlarca şiir yazmıştık
Ne yazdığımız dizeler yükseltir
Ne de elimizdeki kalemler bizi...