Aşk-ı derunundayım hiç bir şey görmez oldum,
Gözlerime mührünü vurduğun günden beri!
Nevbaharda açan gül sen açtıkça ben soldum,
Dallarımda çiçeğe durduğun günden beri!

İnsanı gam öldürür duvarı yıkarmış nem.
Deli gönlüm çaresiz yandıkça yandı sinem.
Sermayem acılarım gözyaşlarım hazinem,
Gönlümün dallarını kırdığın günden beri!

Yüreğimdeki sızı namelerimdeki ses,
Bezm-i aşk’ta ruhumu mahpus eyleyen mahbes,
Yay oldun kirpiğime alamıyorum nefes,
Zindanlarda zifire kardığın günden beri!

Sevda pınarlarına yaş düşmez mi gözünden,
Dertlerinin astarı pahalıymış yüzünden,
Esiyor bâd-ı hazân gam gülmüyor hüzünden,
Derdinle yüreğimi sardığın günden beri!

Kanadı kırık kuşum ne uçar ne öterim,
Sen yaktıkça yak beni küllerimde biterim,
Hicran ateşlerinde Keremden de beterim,
Sevda kurşunlarıyla vurduğun günden beri!

Bakışların cehennem gözlerin derin bir yar,
Tutsaydın yüreğimden ateşe düşmezdim yar,
Vuslatın beşiğinde korda yanmakta ne var,
Kırıldı kalbim sana burduğun günden beri!

Ümit Zeki SOYUDURU