Anne, bizimkisi feleğin cevri cefası, dayanmaz buna can
Neyleyim ne halimden anlayan, nede var meramıma inan

Gezinde dur kısa voltalarla senin vuslatına yol bitmiyor
Say say tükenmez günler peşi sıra hiç geçmiyor

Anne ne hükmüm kaldı, ne gönülden refik, nede bir tazim
Senden kalan çeşmimdeki temaşan, birde na-çar halim

Senin dinmeyen hasretinle amansız yalnızlığıma gün saymak
Yanında olmasam da sana gölgenden bile yakın olmak

İlahi huzurda sukuta ram olmak vazgeçilmez çare
Yıkılmaz burçlarımda hamd sancağı ulaşılmaz paye

Burası çıkmaz sokak, sana iştiyakım her dem tufan
Ruyi zeminde sana duçar gönlüm olmasın gayri hazan

Ömür kervanında yarım kalan özlemlerim, hayallerim
Ayın aydınlığına, güneşin ziyasına bakamayan gözlerim

O gün olurda azade olur isem şad olur bu can
Senin asuman göğsünde kaybolmak isterim işte o an