Karadeniz’in dağlarında kalbim küt küt atıyor,
Duygular, dertler yüreğime iğne iğne batıyor,
Irmaklar, çaylar, dereler şaldır şaldır akıyor…
Fındıklar kümelenmiş boy boy,
Fındık dalları meyvelerini tutamıyor,
Yalçın bakışlı dağ, tam karşımda,
Çağlayanlar inadına denize koşuyor.
Çayın üzerine kurulan asma köprü,
Sevdiklerini fındıklarla kucaklaştırıyor…
Yağmur yağdı, hem de şarıl şarıl,
Bir duman yükseldi önümüzdeki dağdan,
Her taraf duman köpüğüyle sarmalanmış,
Sevdiğim dağlar, yine dumanını almış…
Akköy, İki Su, Giresun Dağları,
Derinden derinden akar gider,
Dostlarına kucak açar,
Uzaktan sevgiyle bakarak…
Fındıklar zirvelere tırmanır,
Sevdiklerinin ellerinden tutarak.
Karadeniz insanları sevgi kardeşlik dolu,
İnsan olmanın, budur doğru yolu.
Karadeniz dağlarım, sizleri unutamam,
Yüce Rabbimin bu eşsiz güzelliğini,
Üzerinde taşır durursun, hiç usanmadan,
Senin bu eşsiz güzelliğini unutmam,
Unutamam…
30.07.2008
Akköy/Giresun