3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
944
Okunma
Bu yorgunluğuma dem
vurup beni çaresiz
sanma kadın!
Bir Şairin mürekkebi
tükenir şiirini
yazmaktan bıkarcasına,
Ve tüm sözler anlamsız
kalır seni betimlemeye,
Yapraklarım bir bir
dökülüverir içimdeki
seni soldurturcasına...
Umutlarım bana sırtını
döner sırf gözlerine
ihanet ettiğim için,
Efkar uğramaz belki de
yanmaktan köz olan
sol yanıma,
Rüzgâr estirmez yellerini
yüreğimin boşluklarına,
Ge gülüşün merhem
olmazken kanayan yaralarıma...
Ey sevgime zehrini akıtan
Dilba Hanım!
Ayrılık koksa da aşktır
senin adın,
Hüznüme eşlik edip
yalnızlığımı besteliyordu
dudakların,
Sustun ve soluğumun
nefesi kesildi...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz