Yoruldum çok yoruldum şu hayat kervanında
Bu yorgunluk içinde geldim altmış yaşına
Altmış sene sonunda geldi aklım başıma
Boşa ağlayıp durdum gidenin arkasında.

Yüzüme gülenlere dostum dedim sır verdim
Boş sevdalar uğruna koca bir ömür verdim
Hepsi masalmış meğer nelere yenilmiş’im
Yoruldum çok yoruldum şu hayat kervanında

Zaman su gibi aktı geçti onca seneler
Bir tesbihi doldurur terk ederek gidenler
Kayıp olup gittiler seviyorum diyenler
Yoruldum çok yoruldum şu hayat kervanında.

Gözlerine bakınca kaybolduğum aşklarım
Esir-i efkan oldum o sırlı bakışların
Geçti gitti yıllarım kalan sa acılarım
Yoruldum çok yoruldum şu hayat kervanında

Bal damlayan nutuklar hala hafızalarda
Yağ damladı beylerin.kandile damla, damla.
Korunaksız ıslandım şiddetli sağanaklar’da.
Yoruldum çok yoruldum bu hayat kervanında