Her ağaçta bir kuş, her otta bir böcek biter,
Kuşlar, böcekler, durmadan cıvıl cıvıl öter.
Dağlardan derelere, sular şarıl şarıl akar,
Karakaşlı yar, dağlara taşlara hüzünle bakar.
Otlar, böcekler, kuşlar sevinçten uçar,
Sevgisiz yürekler, yaylalardan hep kaçar.
Rüzgâr tepeden tepeye harman savurur,
Yayla hasreti çekenlerin kalbini kavurur.
Çiçekler rengârenk, yüzlerinden mutluluk akar,
Reyhanlar, kekikler, haşin bakışlarla kokar…
Çam ağaçları, gür sesiyle hakkı haykırır,
Dünyadaki bütün zulümlere başkaldırır.
En zirveden koyunlar dağları, taşları kucaklar,
Meleşerek analarının yollarını bekler kuzular…
Otlar, yaylalarda ullendikçe ullenir,
Güneşin sevgisiyle mutluluğa belenir.
Çoban uzaktan yürek yakıcı kavalını çalar,
Sevgilisinin ince ruhlu kalbini sessizce çalar.
Kar hâlâ saklıdır, erimez Mayısın ta ortasında,
Kuş gibi sevinçten uçarsınız Gökkuyu Yaylası’nda…
Mayıs/2008
Gökkuyu Yaylası/Sivas