Geceler yalnızlığı sararken karanlıklara,
Hıçkırıklar dökülür dudaklarımdan,sen yoksun.
Yokluğun sarsa da yalnızlıklarımı,
Bil, sen benim yalnız benim bir tanemsin.

’’Ben senim, sen bensin’’ diyordun hani,
Biliyorum yüreğinde güzellikleri, bana dair,
Bir gülüşün, bakışındı can veren damarlarıma,
Bil, sen benim yalnız benim bir tanemsin.

Ellerinde baharı getiren sendin bana,
Ve tüm mevsimlerde gülleri açtıran gözlerindi.
Ellerindi ellerime uzanıp, papatyaları sunan !
Sevgi çöllerinden, yağmurları getiren bir tanemsin.

Mavi dünyamda, pembe rüyalarımda aşkımsın,
Bana yağmur sonrası gelen,gök kuşağımsın sekiz renk !
Kapkaranlık gecelerden,sabahıma doğan güneşimsin...
Şiirim,şarkım, gözlerimde baharım bir tanemsin.

Ay ışığından şiirler dökülüyor sana, gözlerinde yıldızlar,
Gün karanlıkları yırtıyor seninle, güneş içimde,
Denizler kadar coşkun,aşk vuruyor kıyılarıma...
Seninle yaşıyorum, nefesim sensin bir tanemsin.

Aygün Deniz 04.01.2020