Gelişin gidişin gibi birdenbire oldu
Yüreğim kanatlandı, uçtukça uçtum
Alçaklara konmak haddimize mi?
Başım bulutlarda, açık pencerelerde gözlerim
O bildik balkona inivereceğim...

Demek kırk yıl oldu, ha? Demek kırk yıl oldu?..
Ne seslendin, ne seslendim...
Kader deyip bağrımıza sapladık hançerlerimizi
Sonsuz kanayışlara yatırdık yüreklerimizi.
Tutma, tutma bırak beni
O bildik balkona inivereceğim
Başım bulutlarda, açık pencerelerde gözlerim...

Yıllar önce Veysel’in dediği kulaklarımda:
"Senin yüreğin delik be hoca.. Senin yüreğin delik!"
Bu delik yürekle uzun yıllar yaşadım
İlkbahar çiçeklerini gördükçe yeniden,
Umut yüklü şarkılara başladım.
Yüce dağlara karlar düştükçe,
Nice kuytu köşelerde saklanıp ağladım.
Damar damar kanıma işledi sensizliğim,
Yıllar devrildikçe meleğimi özledim.
Veysel’in dediği kulaklarımda:
"Senin yüreğin delik be hoca.."
"Senin yüreğin delik!"

Bu delik yüreğim ve anılarımla birlikte ben,
O dağ senin, şu dağ benim diye diye
Kaç yol kavşağında durup bekledim
Güne gün, aya ay, yıla yıl ekledim...
Belki dönersin, belki gelirsin diye
Civan ömrümü tükettim.

Mevsimler döndükçe sanki daha da dirileşti papatyalar
Güller soldukça demlendi hatıralar
Şimdi şu benim delik yüreğim,
Özlemden mi, heyecandan mı nedendir?
Yeni baştan sızım sızım kanıyor.
Umuda kilitlenmiş bir yol kavşağında,
Anılarından beslenmiş bir papatya
Yollarımı bekliyor.
Saçlarında aklar,
Saçlarımda aklar...

Demek kırk yıl oldu ha? İnanamıyorum.
Demek koca kırk yıl gelip geçti.
Sensizliğimiz uçuştukça gözlerimizde;
Kafdağlarını aşamayan umutlarımızın yıldırımları,
Hasret kesmiş fırtınalarla birlikte
El ele verip üstümüze geldikçe;
Yüreklerimiz delindi.

Havada bulut mulut yoktu, nerden çıktı bu yağmur?
Anılar kaynaşıyor yüreğimizde
Geçen günlerimizle hesaplaşmak adına;
Islandıkça ıslanıyoruz.

Hayatımızın en zor dönemecinde
Dediğin yolun tam ortasındayız
Sağdan soldan su gibi akıp gidiyor zaman
Peşimizde torunlarımızın elinden tutmuş çocuklarımız
Yeni sevdalara kapılar açıyor...

Zor bir hayatı yaşadık biz, oldukça zor bir hayatı yaşadık
Hasret sularında bandırıla bandırıla
Nice eski yeni aynaların karşısında sergilendik
Gözlerimizde yaralı bir ceylanın hüznü
Ürkek sevdalara bel bağladık...

Ben adam olmam, ben adam olmam
Hâlâ seninle dolu bu delişmen yüreğim
Hâlâ on sekizinde bir gencim
Gözlerim yollarda,
Seni bekliyorum...

Desene be gülüm,
Haydi söylesene be gülüm:
"Saçlarımıza aklar düştü,
Nice mevsimler geçti.
Papatyalar, güller soldu
Uzadıkça uzadı yollar...
Ben seni unutamadım,
Ben seni unutamadım!
Mevsimlik çiçekler gibi solsam da
Genç anılarımın şafağında:
Seninle yaşıyorum.
Seninle yaşıyorum!"

Ah ömrümüz, ah ömrümüz
Birbirine bağlayamadığımız ömrümüz
Gelecek zamanlara damgasını vuracak…
"Belki de bir varmış, bir yokmuş" diye başlayacak
Yeniden, yeniden anlatılacak
Melek ve Şehzade’nin hikâyesi…
Destan destan yazılacak
Yaprak yaprak bütün çiçeklere
Seven yüreklere kazınacak
Sevda öykümüz.

Merhaba ömrümün özeti,
Merhaba delişmen yüreğimin sızısı
Öyküm, şiirim her şeyim
Merhaba bahtımın yıldızı
Efsane aşkım!
5 Aralık 2005