Bir ay doğar denize mehtabı aydınlatır
Bir ışık rüzgar olur, uzanır maviliğe
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk
Önce sessizlik olur, ay dokunur denize
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk

Sorumsuz denizimin, girdabına girerken
Bir acı haykırışla, özlem ile gelmeler
Sürüklenir dalgalar, ufuklara yüzerken
Ses verir iskeleye, şarkılar o nağmeler
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk

Dönüşlerde çarpardı, dalgalar kıyılarda
İnerken köpükleri, balıklar da yüzerken
Yosunun zerreleri, dinlenirdi sularda
Kapanırdı mehtabım, sularına denizin
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk...

Düşler kavuşur sessiz, gezinir hayalimiz
Bir daha vurma derdi, göğsüne acımadan
Ne vardı tekrarından, medet umardı deniz
Kapanırdı kulaklar, mavisine denizin
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk...

Yükselirken kıyılar, düpedüz bir duvar olur
Göklerde uzaklaşır, sevdalıdır o kuşlar
Sonra met cezir gelir, gözler metafor olur
Kapanırdı görüşler,, mavisine denizin
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk...

Gün doğarken denizim uzanır mavisine
Martılar gezinirdi, bir sevda denizinde
Sularım harelenir, beyazı köpüğünde
Ay dokunur denize perdelenmiş denize
Islak kumsallarında, sevgiye susamış aşk...

Behçet Bük Eskişehir
3.1.2020