Ah bir veda daha gördü bu gönül..
Üstelik tamda acıya bağışıklık kazandım derken.
Ama bu sefer dahada acıdı içim
Sızım sızım sızlattı bu acı yuregimi
İnsanın içide acıyormuş
Tamda hissizlestiğini zannederken
Ah yangınlardayım
Soğutmuyor yureğimi yokluğun...
Sesin pervaneler misali yüreğimin tenha odacıklarını tavaf eder oldu bu günlerde.
Özledim mi ne seni?
Yoksa sendemi özledin beni ondan mı? bu mum yanığı kokusu..
Öyleki tâ uzaklardan aşkın alevini hatırlatma görevlerini mi verdin sen ona.
Git ona git özlediğimi söyle
Söndürsede rüzgarlar aşkımızı
Bir kibrit yeter yeniden alev almamız için mi dedin sen yoksa?
Ah buram buram mum kokulum.
Yine yaktın geçtin yüreğimin mahsen odalarını .
Yine burnunun direklerinde mum kokusu
Yaktı geçti yanan ben yakan sen...!

NEVİN AKTEKİN GÜLFIRAT