Ben yine kederdeyim,yağmurları içiyor yanaklarım,
Seni unutmaya çalışacağım diyorum ya,
Ama bil ki birtanem,asla kalbim unutmaz...
Bir keder yaşıyor bu yürek aşkınla.

Şarkılarını söylüyor dilim,Sonbahar doluyor gözlerime,
Sisli sokaklarında bu kentin,geceye dökülen yalnızlığıma
Karlar yağacak birazdan,ben ağlayacağım !
Ama bil ki birtanem,seni asla unutmaz kalbim
Birazdan gözlerime yükleyeceğim tuz gölünü
Sussun içimdeki şarkılar,ağlayacağım !

Issız bir vadiye gitsem diyorum,
Adını haykırsam , adını sonsuzluklara,
Sonra dalsam uykuya,bir garip yolcu gibi...
Çaresizliğimi senin pembe rüyalarında unutsam !
Bir daha uyanmasam mutlu düşlere, düşlere seninle dalsam.

İşte böyle sevmek de varmış uzaklardan ölesiye,
Kalbine mektuplarımı yükleyip, kuşlarla göndermek varmış,
Böylesine yazmakta varmış sen kokan şiirleri gözlerine.
Uyumak istiyor şimdi gözlerim,mutlu uykulara,
Seni alıp mavi düşlerin koynuna
Masmavi rüyalarla dalmak sonsuzluğa.

Paramparçaydı dünyam,renkler ışıklar verdin yüreğime,
Çok geç kalmıştı mutluluk benim kollarıma,
Ama mutluluk çiçeklerini getirdin baharla.
Tüm aylarım Nisan olup, papatyalar saçtılar,
Hayallerim böylesine gerçek olurken şaşkındım
Seninle doğan güneşe, yağan yağmura, öten kuşlara
Aşığım.

Aygün Deniz 2.1.2020