Sözcükleri kırık parçalar gibi toplayıp
Ruhuma arkadaş eden yüreğim
Seni hiç anlamıyor çizgileri ömrümün.
Bir defasında kirli bir şiltede bir kadınla sevişti ömrüm.
Oymuş gökyüzü avuçlarıma düştü
Tirenleri terk etti garları, Anadolu bana küstü !
Çok ugraştımda sıcak güneşi olan bir köy bulamadım .
Üzgünüm ben sana yetmedim hayat
Bir tilki gibi kurnaz yalanla baş etmek mümkünmü.
‘Tarih tekerrür ediyor.’ Çekip gitmeli bu yerlerden
Bu sıcaklar beni yakıyor . üşüyorum.
En akıllı kadın en cüretkar kadını oluyor gecenin
Soğuk bir ayaz ellerime tutmuş
O kırık testisi yokmu köyün gülünün
Hani içinde karıncaların yuva yaptığı
İşsiz erkeklerin aç dolaştığı şehir
Hani vakitsiz gelen ölüm oldu bilirsin.
Devrimler yaptı çıplak gecede
Din adamlarının histerik bakışları
Umursamadı o mavi meçul geceyi
Yaşamak ölümle dolaşmaktır bilirsin
Toplayıp sözcüklerini başakların
Ağlamaktır bırakıp gidince.