Ey, Hak’kın kelamına kulağı sağır insan!
Ey gözüne mil çekmiş, uykusu ağır insan!
Yetmez mi uyuduğun aslını kayır insan
Vasfedilen şerefi kaldırıp yere çalma
İnsanlıktan çıkıp da daha fazla alçalma

Bilmez misin; şu hayat daha nelere gebe?
Geçmişe köprü kurup yapsaydın murakabe
Yıkılıp gönül evin kalır mıydı; harabe?
Patlatmadan yüzüne gerçek okkalı tokat
Silkinip özüne dön ey eşrefi mahlukat

Kulağa hoş mu; gelir şu dünyanın bet sesi?
Göz kırpıp cilvesiyle mahkum eder herkesi
Hele hırsa bürünmüş tamah eden nekesi!
Akıl tutulmasıyla ey şaftı kayan beşer!
Acep sıla nerede, gurbet nereye düşer?

Anlatmak kolay mıydı geçse de sittin-sene
İnsaf pençeresinden bakmayı bilmeyene

İki kapılı şu han, kime olmuştu ki yâr?
Kimseye yar olmayan zalime kalır mı kâr?
Alemleri yaratan Allah’ın vaadi var!
Dürüp de kağıt gibi katladığında yeri
Pek elimli bir azap bekliyor zalimleri

Acep HâkTeala’nın bize miydi; hitabı?
Ümitvarız inşallah olmayız muhatabı
Ya Rabbi! Şu gönlümün yoktur başka hesabı
Özlemle bekler durur kavuşmak için ruhum
Bırakmayıp dolansa ayağıma güruhum

2 Ocak 2020