eveli adamın birine sormuşlar
“emmim o işlerden n’aber” deye
o da “ha çelen panisi ğibiyin o(ğ)lum” demiş
“emmi ben öteki işlerden ba(h)sediyon
yenge sağ mı?, genş mi? dinş mi?
seni dinleyo mu, dinlendiriyor mu? dillendiriyo mu?..
seni genş dutuyo mu hoş dutuyo mu
işe yarayo(r) mu deye soruyon”
“dedim ya o(ğ)lum çelen panisi ğibiyin deye”
“emmi o işlerin çelen panisi nası(l) oluyo” deyinşe de
“o(ğ)lum hani olura olmaza yoldan geçennere çelenden
çemkiren çelen panileri vardır ya”
“eee”
“hani eve girip çıkannara, evdekinnnere hiç ses etmez”
..?
“işde ben de o çelen panileri ğibi yau!
yoldan geçennere hışarıyon
da;!
evdekinnere hiş bişiy demeyon”
ara verdi.. neçe sonura boynunu bükdü,
el gol hareketi etti, kendi kendine güldü
ataşın şavkında
..
senin ki, bi cığara taha doladı,
izbar etse de oralı olmadım Allah var ya
bu adamınan bi cığaralık da olsa
heş bi vukufum olmamalı
meğrem , senin beğenmediğin Kör Irza
neler görmüş geçirmiş
ağaya neler demiş,
abılaya neler etmiş,
sanısın gazanova mubarek, valla-billa
oyusa ; benden beter
bi garış boy, dinginin, mülcemin, mülevesin teki
unutmuşdur dükganını
fehmetmez açık mı gapalı mı?
ne doğru dürüs evi barkı
ne bi öğünde düzeni-gazanı var..
ömrünce çabannık yapmış
emme sürüsü bile olmamış
ne çift-çubuk, ne davar
..
Kör Irzaya bakarsan da
onnarın köyde de, bizim köyde de
neler neler oluyomuş ya…
bi ben deği(l) de
herkeş ayakda uyuyoru va!,
bu adı üsdünde kör gözüynen her bi şeyin farkında
elle! valla-billa..
..

kimin eli kimin cebinde
kim kimin guyru(ğu)nun altına diken kısdırmış
hankı dul gari nasıymış
kim-kime netmiş,
kim-kiminen eyiymiş,
kim kime verimkerimiş
kimin-gönnü kimdeymiş,
falanın-filanınan arasında neler geşmiş
bu kimlere hacıanalık etmiş ana valla,
bu dağda çobanıkana
kimlerin yuvasını gurmuş vay bobam vay
haylamaynan ürküt sürüynen say
ohoo..; emme benim davanın farkında değil ya da
uyanık; “salağına yatıyoru” aklınca
.
onu deyodum geç ordan
kimde dapança varımış,
kim alcağmış,
kim nereli kimden, kaça almış
kimin ki nasılımış,
kimin ki ıçcık “sağa çek”iyomuş,
kimin ki dutukluk yapıyomuş
kiminkinin neresinde ne varımış,
sankı valla hepiciğiynen nişan almış,
hatta kimikiyne daratmış,
.
bilmen kim birinin de gönlü olmamış
kim kimden, kime mermi alıvımış,
kim yakalatmış da
anafurunan gece yarısı salınmış..
kim dabançayı nerde saklarımış
candarma kimi yakalamış da
ha bobam! ha!
.
Yazılıgaya da elleri kelepcekli adam
cığara yakcağ olmuş da
yaka cebindeki çakmağı alıvırayın derkene
candırmanın elinden mavzerini almış da
öğüne ğatan etmiş, garağola eletmiş
başçavış buna yalvarmış
eline ayağına gapanmış?
izinin üsdüne cibiynen köye ğetirmiş
..
nassı mı almış, haa sen onu deyon
emme ben Kör Irzanın yalançısıyın
adamın elleri kelepcekliykene
Yazılının dik bayırda dinnenmişler
çeşmeden su işmişler
goya buna da içirmişler
götcebindeki tabakadan cığara sarmışlar
candırmanın biri adamın yaka cebinden
çakma(ğı)nı alıvırayın derkene
onu golundan gavrayo da
ötekine bi depik vuruyo hayda
yuzunguyu cumbalak gılıyo
bu hemen mavzeri çekiyo
başlayo candırmalar yalvarmaya
“elini aya(ğı)nı öpeyin ataş etme,
biz bi eşşekliğ etdik, sen etme
çoluk-çocumuz var memleketde
senin de çocukların var, etme
evlatlarıyın yüzüne hasiret getme”
taha neler nelerr, öğünden bi gaçıvı
ne de(yo)n boba sen, dinne Kör Irza’yı
sana filim gibi annatsın tafsilatlarını
adam alt tarafı bi(r) dutma!
emme dutma deği(l) de baya
sanısın herif Adnan Gaşşıkçı

DEVAM EDECEK