o dedi-ğodular, nizeler, gavgalar,
entirikalar, menevreler,
al taka ver külahlar
ka-ta-kulliler, ketempereler
abidikler-gubidikler,
kim garıyı boşacak da hankı garıyı alcak
sanısın adam garabatak
belli deği nerden batçak, nerden çıkcak
kendini çapanoğlu sanıyoru dangalak
her daşın altından çıkıyoru mubarek
evel Allah her işin içinde barnağı var boba
meğrem neyimiş senin Kör Irza
şaşar galı(r)sın valla!
..

goca köyde
aşna-fişne olmayan ev galmadı
taha neler neler,
yalınız ki, kuytuya çekilip bekleyon
bizim akrabaların gıranına gadak varıyo
tö(v)be Allah bi adım taha atmayo,
“hıhn geliyor, hinci yaş tahtaya yan basdı” deyon
narasın, gatliken o dallara basmayo
herifçioğlu anasının gözü
nuh deyoru da; peygamber demeyoru dürzü,
gavırın en öğnde ğedeni
gafasında kırk dilki
kuyrukları birbirine dokunmayoru
bin goyunnu kürdo(ğ)lu..,
anna vallaha billaha
sen neyimişsin be! Kürd Irza!
..

yetmeeez! “anan höyle namıslı
boban böyle erdem sa(hi)bısı
var mı senin anan-boban gibi deyip
gapadıyo gutuyu ne deyceğmi bilip
oyusa anam neyise hadi
emme bobam aykırı, geçimsiz,
gayfa-paca bilmez, mencilissiz
dikguyruğun tekiydi!
..

valla hunun hurda boynunu gır, gebersin
bi gırana çukura sürüyvü
kim vurduya getsin
..ına godumun döyüsü
kim araycak, kim sorcak emme
gel velakin… okarda Allah var,
insan Canabı Allah’dan korkuyo neyeyse
ganundan filen gorkmayo o ğadar
vizdanıın sızlamaycak iştehe
emme neyise..
..

len ataş olsa cürümü ğadar yer yakmaz
bu mülevves boyuna-bosuna bakmaz
ele .mına godumun döyüsü ele
iyi de!
bu adam bi başka köyden gelmiş,
bizim köyde eşi-dosdu,
hısımı akrabası olmayan biriymiş
bu adam bunnarı nerden duyuyoru
nası uyduruyoru,
ırabıtasına , usdurubuna
akıl etirişine şaş valla
..
ben bilmen Irza kimin nesi,
neyin fesi,
pekey de sen nerden biliyorun
ben kimin nesiyin,
mefrat bişiy valla
anam avradım ossun
aradan bunca zaman geldi ğeşdi
bu işin sırrının çözemedim hâlâa
çoğu geceler uykum gaçar bundan ötürü
pirincin daşını ayıtlayaman bi türlü
uykumda bile gatil olurun ürüyamda
kerameti kendinden menkul Kör Irza..
.
seni(n)kini ellemeyvidim, ga(y)ri…
uzatdıkça uzatdı…
mıhdar çağmağını çıkardı çakdı
bana da tabakayı uzatdı
“ı ıhh sağ ol Irza Emmi”
“bilirsin bizim evde içen yok” dedim ben
o da “sakın işme asdanım” dedi
“hay ben de işmeden gedeydim” dedi
goyun eşşenin he(y)besinden
bi alakelek çıkardım, getirdim
palasgaya bağlı boynuz saplı “yatağan bıçağı”ynan
gabıklı-mabıklı dilimledim,
bi dilim ya yedi ya yemedi
o ha-bire üğüdüyo yelyopurdumunan
sövüyor sayıyo; ana-avrat, din iman
ağasından sürüsüne, gatınçların goyununa
işine ğelmeyosa gütme boba Alla-halla
o martaval sıkılarkana ben malı götürdüm
bir-iki derken alakeleği yedim-bitirdim
sildim-süpürdüm..
duymazdan geldim..
..
işin aslı ne yalan söyleyen valla
goyun güderkene dağda, bayırda yalınızıkana
birine hayallarımı annatmaya can atıyorun
emme hinci ıçcık çekinti ediyorun
neye dersen bunun abılası
bizi(m)kinin hısımı
gari Kör Irza her gün gelir “çalıma daş atar”
beni gonuşdurur, bire beş gatar, abılasına satar
o abılasına, abılası ğeder bizim gayınnaya
köyün gatında bi şayıa
gızca(ğı)zı malamat ederiz
olmadık günahına gireriz
durduk yerde yavıklıma yazzık olur ya
yazzık olur vallaha
..

çok mal haramsız,
çoğ (i)laf yalansız olmaz! gariii,
senin “bolatan” ha bire bişiyler zırvalayo
aslı olduğundan mı ya-a valla billa
ha işde abidik-gubidik..
get namerd ossun üzmeyo-kesmeyo
narasın gözlerim gapanıyo
kendimden geçiyon
arada bi “hı-mı” deyon
da! narasın gatliken gafam hafsalam almayo
geçinin gıçı ğibi dökdüklerini
da bu gayafişi m(uh)abbet nereden çıktı hinci
o omuzuma bi şaplak indiriyo
garabaş tingedek düşüyo
vallaha gulaklarını dikiyo
hani benden bi işaret-mişaret alıvısa
derağap möda(ha)le edecek Irzaya
alt tarafı zati huncucuk bişi(y),
bok oğlu bok..
dişinin govu(ğu)na yetme(ye)cek enayi
bildiği yok
..

o daraklarda bezim olmayınşa mı
Kör Irza’nın keyik m(uh)abbeti
beni hiş mi hiş sarmadı
güçcüğüm değil de akranım filen olsa hadi
“-kak .iktir hurdan”
alıp da depesine bi endiresin ay oğlan..
töbe töbee
hesabını soran olmaz emme
… bereket versin,
bizim taraflara do(ğ)ru bek gelmedi
o atdı savırdı, yutmuş göründüm, …
emme cıdavı tiyatora etdiğimi; yutmadı,
“abdala malim olu(r)” hani
haralda manzarayı çakdı,
içimden geçenneri feyilledi ki
taha da dutunamadı, dabannarı yağladığı gibi
seni(n)ki üsdünü silkelek gakınca ğetdi,
belki de alındı bana, bek de umurumda
“şeyimden aşşa Gasımpaşa”
iki sahat ben sennen ne gonuşcan
işim-gücüm yok da seni mi avıdacan
..


DEVAM EDECEK

Resim için Kırık Kalem’e teşekkürler