BENİM DÜNYAM


Bir Dünya vardı yaşantımda
Karanlık ırmaklarla dolu
Bir yaşam vardı karşımda
Fırtınalı günlerle dolu
Bir hayalim var, yıllar yılı
Sevgi aşk dolu

Yaşama sevincim ,Mutlu olma isteğim vardı.
Yaşamadan karanlıkları, karanlık yılları
Şöyle bir baktığımda etrafıma
Yemyeşil bir Orman vardı
Cıvıldayan kuşlar,şırıl şırıl akan ırmaklar
Şimdi bunlarda kayboldu
Benliğim yok oldu
Bu hayat beni biçare kıldı.

Gönlüm kırgın değil hayata
Yaşamadığım, yaşayamadığım günlere
Lâkin bir fırtınadır kopar,
Bir hüzündür sürer
Hayat ne tatlı ne de acı
Hayat bambaşka, yaşamaksa nafile

İşitmek istiyorum doğadaki haykırışı
Görmek istiyorum rengarenk çimenleri
Bu benim Dünyamdı ama nerde ?
Aradımsa da nafile, Dünyamı yeller aldı

Ellerimi açmış yalvarırken tanrıma
Esen bir soğuk yel aklımı da aldı
Ne hatıra dolu bir gün,
Ne de yaşamı seyreden bir İnsan
Hayat hayat
Yalnızca birkaç kelime
O da bitti ,yaşanmadan yaşayamadan

Mutluluk rüzgarı esmiyor artık
Gece yıldızlar yanmıyor artık
Sönmüş ışıklar,karanlık sokaklar
Kaybolan Dünyayı arıyorum.
Islanmış bir kibrit ve yarım bir mumla
Meçhule gidiyor İnsan...
Meçhul olan ise Dünya...
Hani nerde , nerde Benim Dünyam...

AHMET KAVLAKCI