doldurup
bir valize tüm yaşanmışlıkları
gitmek var
bir öğle vakti
yahut
bir akşam üstü
kavgasız gürültüsüz...

beylik bir sözün
yara açtığı anda tutundular
şu mor lekeler
duvardaki
ve
kızıla çalanlar
yüreğimdeki



başka bir yüzün vardı
bir zamanlar
nasıl da
çürüyor her şey
yapraksız bir dalda
asılı kalmış
bir meyve gibi
nasıl da boşalıyor
sözcüklerin
içi dışı...



eskiyor
azizim
söz eskiyor
yazıldığı yerde
durup
iki hece
üç kelime okumuyor kimse
rüzgar eskiyor
yaprağı dökülmüş
dallarda
perdesi dışarıya savrulmuş
pencerelerde.


başka türlüsü varmış
anlatılanların
yabancısıymış
herkes
kendi masalının.
kendi sözünün


duvardaki
mor lekeler
ve
yüreğimde
kızıla çalanlar
susuyorlar
saatler
günler
haftalar
aylar boyu



doldurup
bir valize tüm yaşanmışlıkları
gitmek var
bir öğle vakti
yahut
bir akşam üstü
kavgasız gürültüsüz...


29/12/2019
ödemiş