kollarımız tutukluk yapmazsa eğer
ve ardına sığınacak kadar mazeret bulamazsak kendimize
sobeleneceğiz aşka
hiç merak etme


o ana değin ruh kalemiyle eşkalini çizdiğimiz mutluluk
ete kemiğe bürünecek
nefsi, müdafaadan vazgeçerken
gözlerindeki sancağa
teslim bayrağı çekilecek


bakışların
ip salarsa kuyuya
ve ellerim
şüpheden yararlanacaksa ağır tahrik altında


karantinaya aldığın kokunu içime çekeceğim
muhtemelen sarhoştum
hatırlamıyorum diyeceğim


kanımız uyuşur
tansiyonu düşürürsek damarına bastığımız arzunun


ve kaynama noktasını keşfedersek
yağmaladığımız bulutun


yani bütün failleri meçhule sarıp
yüzdürürsek dumanı
kül olma pahasına


elleri meşke bandıralı’ bir gemi düşün
rengine mil çekili ufkun
kara sularında


ellerin diyorum sevgili
tutuşursa ellerime
kollarını kaptıracak, unutma..