Vur patlasın çal oynasın yaşıyorsun
Garibin onurunu kırıp yara kaşıyorsun
Sen nasıl insansın nasıl vicdan taşıyorsun
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu


Çok koşuyorsun yine zaman yetmiyor
Ganimet içinde yaşıyorsun eksik bitmiyor
Riyakârlık ve ukalalık üzerinden hiç gitmiyor
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu


Fakire yetime dula dönmelisin yüzünü
Ölçüp tartmadan sakın söyleme sözünü
Kesinlikle kayıp etme sen geçmişini özünü
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu


Boş Dünya da çok fazla hızlı yaşıyorsun
Yedi milyar insanlığın vebalini taşıyorsun
İnsanlar arası ayrımcılıkla haddini aşıyorsun
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu


Altmış yetmiş hadi diyelim yaşadın yüz
İnsanlık ekersen dik yokuşlar olacak düz
Ölüm mutlak fark etmez ilkbahar veya güz
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu


İnsan yaratılan insan gibi dürüst olacak
Huzuru ve imkânları paylaşmakta bulacak
Vicdanlı olanlar mazlumun gönlüne dolacak
Bu ne telaş nereye yetişeceksin be insanoğlu
*
Selaattin çoban.19.12.2019.5475.Türkiyem…