Mavi Gülüm,
İçimde tüterken alev alev yokluğun,
Biliyorum bana yıldızlar kadar uzaksın.
Kan çanağı gözlerimden özlemler taşar,
Yokluğunla ağladığım gecelere sor !
Sor beni ; anlatsınlar nasıl yok olduğumu sensiz !

Sen seven kalbimin ebedi sahibi,
Gelsen,o karanlık çıkılmayan yerlerden.
Tüm mevsimler çiçek açardı solmayan,
Ben gönlümün tek gülüne razıydım oysa.

Yüklenir yüreğime bitmeyen acılar,
Paramparça olur en hassas duygular,
Silemem gözlerimden hiç yüzünü
Çaresiz akşamlarıma yağmurlar yağar
Günahım, sana tutsak olmaktır biliyorsun

Bir paslı bıçaktır yokluğun yüreğimde,
Sensiz ne çok üzdüler kırdılar bilsen,
Şimdi yanaklarımda yaşlar,bir kızılırmak...
Şarkılar hepten sustu dudaklarımda
Hiç manası kalmadı makamların.

Mavi Gülüm,
Bil ki yaşamak,yaşamak değil,
Ne kadar gülsem,içim hıçkırık,
Terk edip gidince her şeyi birden...
Sen yollayıverdin kapıma sonbaharları
Oysa gelişinle güller açacaktı gözlerimde.

Gönlümde bir hasret dağ gibi şimdi,
Yanmış yine küle dönmüştüm,
Rüzgarlar savurmuştu her bir parçamı...
Sensiz yaşamaya alışamadım.
Ellerini uzatsaydın gelseydin bana,
Üşüyen gönlüme güneş doğardı,
Güneş doğardı...
Mavi Gülüm.

Aygün Deniz 17.12.2019