Her kuş, kanadının gücü kadar kanat çırparken
Özgürlüğünün ‘bir tek’ tüy gücüne eşdeğer olmadığını
Bilmez bile.
Haddince
Uçar da uçar…



Her gül, sabahtan güne karşı zevkle koku saçarken
Tül gibi yaprağının sıcağa daha çok dayanamayacağını
Bilmez bile.
Şevkince
Açar da açar…



Bir çocuk parke çizgilerinde seke seke oynarken
Hayatta atılan hiçbir adımın bir daha geri alınamayacağını
Bilmez bile.
Sessizce
Geçer de geçer…



Rençber, ektiklerinin semeresini alacağını beklerken
Harmanda öğüttüğü kadarını seneye kaldıramayacağını
Bilmez bile.
Boyunca
Biçer de biçer…



Akıl, kendinden önemli olunamayacağını zannederken
O büyük ve eşsiz ruh gücünü hiçbir zaman algılayamayacağını
Bilmez bile.
Kendince
Ölçer de ölçer…



Herkes, dünyanın merkezinde olduğunu düşünürken
Aynı fikirdekilerin de tıpkı onu gibi kimseyi anlamayacağını
Bilmez bile.
Bencilce
Seçer de seçer…





14.12.2019 Serap IRKÖRÜCÜ