Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Beden hücreleriniz düşlerle öpüşürken
Uykunuzdan uyandıran hayallere küstünüz mü

Tabiat dili konuşurken sustu mu beden diliniz
Sizin hiç vuslatınıza gökkuşağı renkleri düşerken
Gönlünüzün kader kağıdı gözlerinize duvar oldu mu

Siz hiç gözyaşınıza gülüşünüz düşerken
Kanadı kırık kuşlara yalvarıp
Yazdınız mı ahiret adresli pulsuz mektupları

Sizin hiç yaban ellerde avunurken yüreğiniz
Aşka ihanet film şeridine dolandı mı
Yuvasından fırlayan göz bebekleriniz

Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Göz göze gelirken tutamadığınız aşk yeminleriniz
Avuntu yalanlarınıza tükürdü mü günahkar bedeniniz

Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Kavuşturmayacağının acısıyla
Özleyen ellerinizden ağlayarak kaçtı mı telefonlar

Kirpikleriniz mandallanırken karanlığın hayalsiz ipine
Orda burda kapı gıcırtısında acaba nerede
Sordunuz mu erişilmezliği gece gözlerinize sızan ay ışığına

Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Zaman suskunluğu boş bakışınızı boğarken
Küçüldü mü bedeniniz başınızdan kaynar sular dökülürken

Teninizin yırtılmasını istercesine teslim olurken sabuna
Çözümsüzlüğün çözümünü arap saçında arar gibi
Siz hiç kaybetmenin öcünü aldınız mı başka gönülde

Sevdiğiniz gözlerinizin içine gülümserken
Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Kaybetmediyseniz anlayamazsınız siz beni

Kader çizgilerine zamansız kar yağarken
Boşlukta nefret yakmaktır kaybetmek
Anlayamadığın hazanda düşersin sorgusuz yargılara

Siz hiç sevdiğinizi kaybettiniz mi
Onun yokluğuyla düşerken derin dehlizlere
Görmek için avuç açıp dua ettiniz mi gecelere

Yitik sevdaların sarhoşluğunda bu gece
Sevip kaybettiysen anlarsın beni otur yanı başıma
Elveda mahzeninden akıyor damak tadında yıllanmış anılar

NURTEN TARIM