Öldürmeye azmetmiş, bir kurşun çıkıverdi,
namlusundan hecenin.
Caminin avlusunda duaya avuç açmış,
amini kabul görmüş bir ah sızdı aniden
dişlerinden gecenin.
Az öz ve de körpecik, kalbi kırık ceylanı
Cansız ve seleserpe, sermek için yerlere
‐-- Yakıştı mı bir Er’e?!
Gez göz ve de arpacık
--yavrusu var minnacık--
Demeden !
Vicdanına mil çekip,
gözlerini kör edip, dalıverdi hergele
Yok etti geçmişini, vurdu vurdu rastgele
-- Yakıştı mı bir Er’e ?!

Döktü içindekini mikrop saçtı her yere
Tam zengin olacakken voliyi vuracakken
Köşeyi dönecekken, - bir dakka sayın bayım- yandı güneşim ayım, entrikada ustayım !

Şimdi açılsın perde,
sözlerim şekerleme
yazdım bir tekerleme !

"Kurdu yeni bir düzen, kendi oldu üzülen
İndi gökten bir emir, çıktı kınından demir
Ve parladı gökte ay, çabuk battı dolunay
Hevesini alınca, dürdü büktü semâyı
Sakladı biraz saman, şimdi geldi zamanı
Yedi geviş getirdi, şükretmedi tükürdü
Ağzında salyasıyla, kuduz olup köpürdü
Dedi gömüver gitsin, seviyemde değilsin
Ağzı olan konuştu, karakteri nahoştu
Kaldı yollarda yaya, doyamadı dünyaya
Yandı gitti fukara -- geçmişi mumla ara--
Salıverdim yokuştan, kartal olmaz bu kuştan
Kapıdan uğurladım, erken yaşta bunadın
Törpüleme boşuna, ben evvelce budadım
Aldıda sevemedi, sevdide alamadı
Cebinde metelik yok, derdi belinden altı
Tesbihi var kehribar, sandım kendi ehli hal
Geziyor her gün bar bar, yüzünde kalmadı ar
Ak mintanı giydirdim, diyar diyar gezdirdim
Kara çaldı yüzüme, bak arsızın sözüne
Kazdım derince kuyu, içinde oynar suyu
Toprak kabul eder mi ? Uyu mübarek uyu
Cenneti arzularken nereye bu gidişler
Cehennemin bekçisi her gece seni düşler
Okudum arkasından bir dua ki pek azim
Haydin gömelim gitsin Sadakallahulazim "

Berrin Nilgün Kılıç
10 Aralık