RENKSİZ BİR DÜŞ UZAMINDA UMUTTUR YALNIZLIK

Kaç renk boşluğa döküldüğünde, sen sen olursun?
Kaç renge boyandığında şehir, aşk?
Bütün renkler kirlenir günde…
Boz bulanık bir suda boğulur kuşlar
Yarım bir sevda kalır geceye…
Yarım bir şehir….

Gökyüzünde izini bıraktığın aşk
Adını deniz koyduğum mavi
Üşür mevsim/siz
Unutursun hatırlamadığını
Anılar
Habersizdir
Nehirlerin kuruduğundan
Saatlerin sana kurulduğundan habersiz…

Gündüz yağmurlarının hasretiyle ıslandığımız akşamların
Yalnız bırakılmışlığında asılıdır ya bakışların
İşte o kadar uzak sanırsın zamanı
Oysa o kadar yalın
Belki bir bahar akşamında ürperen tendir adın

Gözlerin gelir aklıma o zamanlarda
An/sızın gelir …!
Bir düş takılıdır uykuma …
Kuyruğu,kanatlı uçurtmalarda

Bir düş sakiniyim şimdi.
İzbe sokaklarda şarkım dinlenir…
Kokum ıhlamur ağaçlarında ılık..
Yalnızlığım yıllanmış şaraplarda kızıl bir öykü
Ve duru bir filizdir özlem
Hiç büyümeyen umut gibidir boynuma dolanan sarmaşık

Masallarda fısıltı
Tılsımlı bir fasıldır şimdi…
Yaşamak şimdi….
En büyük ayrılık…
30 Haziran 2011-istanbul

By apieceofrose