Ey Can Üzülme!
Kuyuda isen kervan yakın,
Dertli isen derman yakın,
Hasta isen tabip yakın,
Susamış’san rahmet yakın,
Aşık isen maşuk yakın,
Hasret isen vuslat yakın.
Darda isen imdat yakın.

Ey Can Unutma!
Dert ateş,
İsyan alev,
Sabır su.
Su senin göz yaşın.
Derdin isyan ile alevlenir.
Yüreğin o ateş ile kavrulur.
Göz yaşın ile körelir.
Yüreğinin kavrulması.
Göz yaşın ile söner.

Ey Can Üzülme!
Güneş karanlığa doğar.
Aydınlığa rücu eder.
Dereler ırmağa
Irmaklar denize rücu eder
Karanlık aydınlığa,
Irmaklar denize,
Çekirdek fidana,
Ağaçlar filize,
dertler dermana,
Hasret vuslata gebe.

Ey Can Üzülme.
Derdi kim verdi ise derman onda
Hastalığı kim verdi ise şifa onda.
Susuzluğu kim verdi ise rahmet onda
Aşık isen maşuk onda.
Hasret isen vuslat onda.
Darda isen imdat onda.
Sahipsiz değilsin
Sahipsiz kimse yok
Şu koskoca kainatta
Kimsesizler kimsesi var

Ey Can Üzülme!
Yönel kimsesizler kimsesine.
Bük boynunu aç elini
Dök göz yaşlarını
Ne açılan el boş çevrilir
Ne dökülen göz yaşın zayi olur.
Gedaya gadalık sultana sultanlık yaraşır
Sen gedalığını göster.
Sadakat göster
Derdini anlat
Göz yaşların ile ruhunu yıka

Ey Can Üzülme!
Sen misafirsin şu koskoca cihanda
Misafir hane sahibinin ikramını sorgulayamaz
Hane sahibi neler ikram eder ise
Misafir sadece teşekkür eder.
Talimimiz zikir.
Tevekkülümüz fikir
Teşekkürümüz şükür
Hane sahibine ikramımız
Göz yaşı olmalıdır.