Kar yağınca doğardı o gün bizim günümüz
Yayılırdı her yere kayak kayma ünümüz

Medreseye giderdik falakaya yatardık
Dayak yesekte bizler o kayağı kayardık

On kişilik bir kızak kayardık köy başından
Şu taşırdık buz için o günün akşamından

Çorapların içine dolardı o gün küller
Hoca jopu vurdukça açardı külden güller

Medresenin etrafı mahatlarla kaplıydı
Kayak kayan kişiler altlarında saklıydı

Hoca kursa girerdi etrafına bakardı
Çıkın çabuk oradan deyip nara atardı

Çıkardık karşısına saf olup dizilirdik
Yine kayak kayardık her gün dayağı yerdik

Ne bizler usanırdık o kayağı kaymaktan
Nede hoca bıkardı bize dayak atmaktan

O gün bizler mutluyduk uçardık mutluluktan
Eğilir su içerdik daim akan musluktan

Rahmetli Turhan vardı ruha neşe katardı
Burhan abimiz vardı ağır başlı vakardı

Hafiz abimizinse daim yüzü gülerdi
Üçününde hayatı genç yaşlarında bitti

Rabbim rahmet eylesin o güzel insanlara
İki kardeş boyandı genç yaşta alkanlara

Çok hafızlar yetişti anlattığım ocaktan
İzi devam ediyor şu anki genç kuşaktan

Köyümüzde hafız çok kalite hafızlardan
Hangi köydür sorarsan Tortumun Meydanlardan

Metin BEYAZLI
03.12.2019